Monopoly

Diederik

Mijn vriendin is mono
Ik ben poly –
Zo geven we een keurig naampje
Aan iets 
Wat voortdurend trilt en schuurt.


Ik ben blij met het label –
Het geeft rust
Iets bij de naam te noemen,
Al is het dan de rust
Van het erkennen
Van een vrijwel onhoudbare spanning –
Een diagnose
Met sombere prognose.


En tenslotte
Is het label
Natuurlijk ook weer onzin:
Ik verlang ook naar houvast,
Zij ook naar vrijheid.
De labels zijn de topjes van twee ijsbergen,
Twee brandende bergen,
Die bang, blij en ontroerd zijn,
Vergeefs proberend de wereld
Niet alleen te begrijpen
Maar ook vaster 
Te maken dan ze is