Pagan Polyamory – Raven Kaldera

Pagan Polyamory

becoming a tribe of hearts

Door: Raven Kaldera

Een Pagan is een persoon die gelooft dat alles en iedereen een ziel heeft. Dit boek ‘Pagan Polyamory’ van Raven Kaldera is een handleiding over polyamorie voor paganisten. Hij interviewde Pagans en benutte hun ervaringen en verhalen om deze publicatie te maken.

Jaar: 2005
Uitgever: Llewellyn Publications
ISBN: 9780738707624

Een Pagan is een persoon die gelooft dat alles en iedereen een ziel heeft. Dit wordt ook wel animisme genoemd. Alle religies binnen het paganisme geloven in deze regel. Paganisten hebben vervolgens zeer uiteenlopende manieren om hun geloof te beleven, varierend van Wicca tot Goden en Godinnenverering, astrologie of de Levenskracht. Het Paganisme benadrukt de persoonlijke geestelijke ervaring, en Paganisten vinden deze ervaring vaak via hun relatie met de natuur.

Dit even bij wijze van introductie op het boek ‘Pagan Polyamory’ van Raven Kaldera, die een handleiding heeft geschreven over polyamorie voor paganisten. Hij interviewde Pagans en benutte hun ervaringen en verhalen om deze publicatie te maken.

Is er een manier van polyamorie die kenmerkend is voor de Pagans? Misschien wel.  Door om te beginnen niet mee te gaan in het gangbare monotheïsme is voor aanhangers van deze pantheïstische stromingen de stap naar polyamorie niet ver weg. Want als je  het goddelijke overal ziet, dan kan je ook ‘veel’ lief hebben… kan ik me indenken.

Als ik dit boekje lees, valt me op dat de besproken onderwerpen behoorlijk vergelijkbaar zijn met die in algemene handboeken over polyamorie. Ook in dit boek bijvoorbeeld een beschrijving van de verschillende vormen van polyamorie en de varianten van jaloezie, die zich kunnen voordoen. Het ‘verschil’ zit hem eerder in de manier van omgaan hiermee. Niet eerder zag ik  in mijn andere boekjes over polyamorie rituelen beschreven, inclusief  bezweringen en spreuken, om gevoelens en spanningen tussen mensen ‘plek’ te geven.

Hoewel ik zelf geen Pagan ben, vind ik het wel interessant om te lezen hoe groepsrituelen tussen polyamore Pagans het groepsgevoel versterken en de onderlinge verhoudingen bekrachtigen.  Petje af, deze aanpak had ik nog niet eerder gezien. Het moet je natuurlijk wel liggen.

My circle is my tribe. Some of us are poly and some are not. Some of us have been intamately connected at some point, and some have not… but I can see how it strengthens bond and community (Galadriel from Philadeplhia p 197)

Mocht je iets met het Paganisme hebben, beste lezer van deze recensie, en je kunt redelijk/goed Engels lezen, dan kan ik jou dit boek warm aanbevelen.  Je behoort dan tot een dermate kleine subgroep dat het bijzonder fijn kan zijn om dit werkje aan te schaffen. Waarschijnlijk zal je veel herkenning vinden en ongetwijfeld wat aanknopingspunten voor jouw eigen rituelen en probleemaanpak.

Voor mensen die géén Pagan zijn, geldt dat waarschijnlijk wat minder. Toch heeft het boek één historisch pareltje voor polyamore non-Pagans. In de bijlagen van Pagan Polyamory is het artikel te vinden waarin voor de allereerste keer (1990) de term ‘polyamory’ werd gepubliceerd. “A Bouquet of Lovers”, van Morning Glory Zell-Ravenhart, zelf ook een openlijke Pagan en groot aanhangster van open relaties.

Kijk, wij hebben écht wel iets aan de Pagans te danken!