Portret van de zomer – Jelle Havermans

Portret van de zomer

Door: Jelle Havermans

Een fijne roman over liefde en kwetsbaarheid tegen de achtergrond van consensuele nonmonogamie.

Jaar: 2022
Uitgever: Blossom Books
ISBN: 9789463493758

Volgens de uitgever: “Als de vijfentwintigjarige, zelfverzekerde fotograaf Rafael de studente Noa ontmoet op een huisfeestje, is hij meteen door haar gebiologeerd. Ze is vrij, mysterieus en ongrijpbaar, en alles wat Rafael wil. Ze wordt zijn muze en Rafael wordt door Noa meegenomen in de voor hem nieuwe wereld van de vrije liefde. Door de spiegel die Noa hem voorhoudt en de confrontaties die ze aangaan, leert Rafael zichzelf steeds beter kennen. Als Noa besluit een lange reis te maken, moet Rafael bij zichzelf te rade gaan wat Noa én de liefde voor hem betekenen. ‘Portret van de zomer’ van Jelle Havermans zit vol met messcherpe maatschappelijke observaties, realistische dialogen en sferische proza tegen het moderne Amsterdam als decor.”

Ik beken: mijn verwachting was niet groot toen ik het boek opensloeg. Het werd ons ongevraagd door de uitgever toegestuurd, met de kennelijke toespeling dat dit voor ons belangrijke kost zou zijn.  De eerste hoofdstukken maakten me niet vrolijk. Alweer een getuigenisverhaal over hoe leuk en bijzonder het is om nonmonogaam met instemming van je partners te leven. Op zich best leuk natuurlijk, maar daarvan hebben we er uit eigen kring genoeg.

Althans, dat dacht ik. Ik vergiste me.

Gaandeweg verdiept het verhaal zich. Wat eerst voor de hand liggend nonmono-effectbejag lijkt (man valt op vrouw, vrouw valt ook op vrouwen, trio, relatie openen) blijkt slechts het neerzetten van de decorstukken voor een groter verhaal. Een verhaal over liefde, over de relatie tussen kinderen en ouders, over afstand en nabijheid, over  kwetsbaarheid.

Dat maakt Portret van een zomer, het romandebuut van Jelle Havermans, dat overigens veel autobiografische elementen doet vermoeden, een fijn boek om te lezen. Vlot en licht geschreven neemt het je gaandeweg dieper het verhaal en de beleving van de hoofdpersoon in. Over consensuele nonmonogamie brengt het geen grootse nieuwe inzichten. Voor polyamoristen ligt daar niet de kracht van dit boek . Die ligt er in dat CNM, na de eerste hoofdstukken althans, als een tamelijk normaal gegeven wordt neergezet, de achtergrond waartegen het echte verhaal zich ontvouwt. Zo draagt dit boek op een nieuwe en welkome manier bij aan de emancipatie van nonmonogamie.