Lees hier een samenvatting van het onderzoek van Puck naar de ervaringen van vrouwen met (ethische) nonmonogamie.
Voor haar bachelor scriptie in de studie Culturele Antropologie deed Puck onderzoek naar de ervaringen van vrouwen in non-monogame relaties. Door eigen ervaring met een open relatie was zij zich bewust van de mooie kanten, maar van ook de uitdagingen van deze veelvuldige relatievorm. Ze wilde weten hoe andere vrouwen hun non-monogame relatie ervaren en besloot deze interesse te verwezenlijken in onderzoek. Als antropoloog wilde ze ook graag weten welke rol cultuur heeft in de intieme ervaringen van een individu. Anderhalve maand lang volgde Puck acht vrouwen van verschillende leeftijden via interviews, dagboeken en telefoongesprekken.
Wat allereerst duidelijk te zien was, en ook benoemd door veel van de vrouwen zelf, is dat ze allemaal zeer goed in staat waren om op zichzelf te reflecteren. Voor hen is non-monogamie een belangrijk onderdeel binnen een breder palet van intense zelfreflectie. Wat is voor mij belangrijk in relaties? Wat zeg ik uit behoefte en wat zeg ik uit angst? Hoe kan ik mijn behoeftes uitspreken bij iemand bij wie ik andere woorden nodig heb dan bij mijn partner? De vrouwen benadrukten ook vaak dat verschillende partners verschillende elementen van hen weerspiegelen. Het is dan ook niet een kwestie van wat één partner mist, maar juist een kwestie van wat de ander op zijn of haar unieke manier aan jou bijdraagt.
Non-monogame relaties breken sterk met monogame verwachtingen van ‘intimiteit’. De monogame cultuur beïnvloedt sterk de manier waarop deze vrouwen hun relatie(s) inrichten en ervaren. Zo was een centraal thema het gebruik van relatie labels. Aan de ene kant waren de vrouwen kritisch over de monogame of bagatelliserende connotaties bij termen als ‘relatie’ of ‘vriendje’, maar aan de andere kant valideerde het gebruik van deze labels nog altijd de ervaring of status van een connectie. Een ander thema waar monogame cultuur veel in terug kwam, was dat van het ‘daten’. Hoe presenteer je jouw non-monogame voorkeur naar de buitenwereld? Wanneer en hoe vertel je erover? En wat als die persoon dan niets meer van je wil weten uit angst dat je je niet zal inzetten voor die relatie?
Een sprekend voorbeeld uit het onderzoek bleek dat van datingplatforms. Zet je in je Tinder profiel dat je een voorkeur hebt voor non-monogamie? Maar wat dan als mensen dan nooit ‘naar rechts swipen’ en jij je voorkeur niet verder kunt verklaren? Ten slotte zag Puck monogame cultuur terugkomen in relatie tot vrienden en partners. De vrouwen die het meest open met anderen over hun non-monogame ervaringen konden spreken, stonden over het algemeen het best in contact met hun intimiteit. Echter, bij de vrouwen die het minst over hun ervaringen konden spreken voelde de intimiteit met anderen soms gek, of oncomfortabel. Zelfs wanneer hun vrienden of kennissen oké waren met het idee van non-monogamie, kwam monogame cultuur nog wel eens om de hoek kijken. Zo vertelde één van de vrouwen dat haar vriendinnen wel vragen naar haar man, maar nooit naar haar vriend. En zelfs binnen de non-monogame relatie, waar officieel toestemming is om connectie met anderen te maken, blijft intimiteit een complex vraagstuk. Want ondanks de officiële toestemming kan de stemming van jezelf, en die van je partner, per situatie verschillen. Seks is dan bijvoorbeeld oké, maar liever niet met ‘die specifieke persoon’. Of je geeft de ander wel toestemming om iets te doen, maar je wilt er dan eigenlijk liever niet over horen. En zélfs wanneer je partner je officieel toestemming geeft en zijn of haar gedrag of houding daarmee overeenstemt, kan het nog zijn dat je je niet volledig comfortabel voelt bij je intimiteit met een ander. Volledige vrijheid van non-monogame intimiteit heeft dan ook drie lagen: 1) de officiële afspraak om non-monogaam te zijn, 2) emotionele toestemming middels houding en gedrag en 3) het jezelf toestaan om deze intimiteit te mogen ervaren.
Kortom, in een wereld waar non-monogamie nog niet geheel wordt geaccepteerd, kan het moeilijk zijn om relaties en gevoelens daar in te passen. Meer dan bij monogame relaties is er bij non-monogamie een uitgebreide zoektocht en ontdekking om deze intimiteit een plaats te geven. De drie lagen van intieme vrijheid die hierboven beschreven staan zouden bij deze zoektocht kunnen helpen. Meer culturele en maatschappelijke ruimte voor non-monogamie is natuurlijk bevorderlijk voor de manier waarop deze intimiteit in relaties kan worden beleefd. Om openlijk en in veelvoud liefde te mogen geven en ontvangen. Met dit onderzoek hoopt Puck haar eigen stap in die richting te kunnen zetten.
Vind je het leuk om contact met Puck te hebben of wil je reageren? Je kunt een mailtje sturen naar [email protected].
In deze podcast hoor je Puck vertellen over haar eigen relatie en haar onderzoek:
Geef een reactie