Uit de kast

Hoi, ik ben Lieke en ik heb twee vriendjes, laat ik ze voor het gemak Sep en Geb noemen. Sep en Geb wonen niet bij elkaar in huis, maar ik woon wel met allebei samen.

Ik woon dus in twee huizen. In deze korte verhaaltjes, wil ik jullie vertellen hoe wij dat doen. Dat is (misschien tegen jullie verwachting in) meestal ongelooflijk alledaags (en misschien een beetje saai). Natuurlijk komt er wel eens jaloezie, angst, boosheid of verdriet om de hoek kijken. Gelukkig zijn we ontzettend grappig, en vooral dat wil ik jullie met deze verhaaltjes meegeven. Laat mij vooral weten wat je er van vindt!
Polyliefs, Lieke

Uit de kast

Mijn verhaal, of beter gezegd mijn leven, met Sep en Geb begon niet zoals het in het boekje. Op het moment dat ik Geb leerde kennen waren Sep en ik tijdelijk uit elkaar. Ik was verliefd geworden op een andere man, en zoals je dat hoort te doen binnen monogamie waren we niet meer bij elkaar. Hij woonde weer bij zijn moeder.

Ik had een knipperlicht relatie met de man waar ik verliefd op was geworden en ik woonde destijds alleen. Ook hadden Sep en ik nog regelmatig contact. Het was rond die tijd dat nota bene mijn moeder tegen mij zei; wat jammer dat je er niet twee relaties naast elkaar op na kunt houden, zo heb je van beide mannen een beetje.

Uiteindelijk eindigde mijn relatie met de nieuwe man en leerde ik Geb kennen. Het was midden in de coronaperiode, dus daten ging niet makkelijk. Geb en ik zouden al eerder met elkaar afgesproken hebben als we niet midden in een lockdown terecht waren gekomen. Onze wandeling liet op zich wachten, maar toen we elkaar uiteindelijk zagen klikte het gelijk.

Geb en ik werden goede vrienden, maar Sep en ik hadden ook nog veel contact en hadden al het idee opgevat om bij de volgende lockdown samen in quarantaine te gaan.

Het was op een vakantie met Sep, met wie ik weer rustig aan iets op probeerde te bouwen, dat we het boek ‘The Ethical Slut’ (in het Nederlands vertaald als ‘De Integere Slet’) tegenkwamen. Ik had het woord ‘polyamorie’ al een aantal keer bij Sep laten vallen en hij wilde er wel over nadenken, maar wilde absoluut niet dat ik met iemand anders naar bed zou gaan. Onder het mom van ‘het is toch poly-amorie, en voor liefde heb je geen seks nodig’ was dat duidelijk nog een stap te ver. Toch hadden Geb en ik veel aantrekkingskracht naar elkaar en wisten we niet goed wat we hiermee aan moesten.

Geb zat in die tijd in een moeilijke periode. Hij had steun nodig en ik wilde hem dat graag bieden. Bovendien zat de polyamorie inmiddels constant in mijn hoofd. Bij alles wat we deden dacht ik, waarom zou het eigenlijk niet kunnen, een relatie met twee mannen tegelijk?

We waren in Amsterdam dat ik dit ook opgooide bij Sep. Alles in mijn hoofd vervaagde. De hokjes van vriendschap en liefde liepen door elkaar en ik kon niet meer bedenken waarom ik de één meer aandacht zou geven dan de ander. De vrienden die ik had dachten nog wel in allerlei hokjes en kozen voornamelijk voor gezin, kinderen, partner.

Omdat Geb en ik eigenlijk in de praktijk al in een relatie zaten, voordat de theorie netjes besproken was en ik graag met zowel Geb als Sep kerst wilde vieren en bovendien niemand alleen wil laten zitten tijdens een feestdag, nodigde ik Geb uit voor het kerstfeest bij onze familie.

Tijdens het kerstfeest was duidelijk te zien dat Geb en ik verliefd waren op elkaar. Je zou dit dus als ons ‘uit de kast’ moment kunnen zien. Echter was Sep hier nog helemaal niet klaar voor. Dan nog te zwijgen over mijn familie. “Wacht maar,” zei mijn zus, totdat Sep ook een vriendin heeft. Dan piep je wel anders.

Natuurlijk had ik daar over nagedacht. Wat als één van de twee of allebei ook iemand anders tegen zouden komen. Door mijn jeugd heb ik altijd veel last gehad van trauma en bindingsangst en ik kon me niet voorstellen hoe ik met zo’n confrontatie om zou moeten gaan. Maar ik wist ook dat dit bij mij past, dat ik het samen wilde doen en dat ik vooral niet wilde dat er dingen stiekem zouden gebeuren. Ik wist van mezelf dat ik zo nu en dan verliefd werd op iemand, terwijl ik al in een relatie zat. En ik wilde niet meer dat dit een geheim zou zijn. Polyamorie paste mij als het glazen muiltje van Assepoester, alleen schuurde het nog een beetje bij de grote teen van jaloezie.

Na het kerstfeest kwam de zoon van mijn stiefvader naar me toe. Hij was getriggerd zei hij. Dat was natuurlijk nooit mijn bedoeling geweest.

Hij gaf aan dat hij een aantal stellen had geholpen met een open relatie, en dat dit voor veel drama en gedoe had gezorgd. Dat hij ons nu zo zag bracht dat gevoel weer bij hem terug. Ik woog zijn woorden in mijn hoofd, wetende dat hij ook veel drama en gedoe heeft meegemaakt met monogame stellen. Ik besloot het hem voor te leggen: “En het gedoe met monogame stellen dan?”

Hij lachte, keek me aan en gaf toe: “Touché!”